Мінскі метрапалітэн – адзіны ў краіне – найбольш зручны і скорасны від странспарту беларускай сталіцы. Штодзень яго паслугамі карыстаюцца каля 800 тысяч пасажыраў.
Будаўніцтва метро ў Мінску пачалося ў 1977 г., а 30 чэрвеня 1984 г. адкрыўся рэгулярны рух паяздоў на першай лініі ад станцыі "Інстытут Культуры" да станцыі "Маскоўская". Мінскае метро стала дзявятым на тэрыторыі СССР.
Асаблівасць Мінскага метрапалітэна – невялікая глыбіня: з-за ўзроўню пад'ёму грунтавых вод станцыі размешчаны бліжэй да зямной паверхні (10-17 метраў).
Каб не нашкодзіць архітэктурнаму ансамблю Мінска, пракладка тунэляў і будаўніцтва станцый вяліся з высокай ступенню надзейнасці і дакладнасці. Кожная станцыя мінскага метро мае сваё непаўторнае архітэктурнае аблічча.
У 1990 годзе адкрыўся ўчастак другой лініі ад станцыі "Трактарны завод" да станцыі "Фрунзенская". З цягам часу лініі метро беларускай сталіцы пашырыліся, а пракладванне новых шляхоў і будаўніцтва станцый прадаўжаюцца і сёння.
У лістападзе 2020 года быў запушчаны першы ўчастак трэцяй лініі мінскага метро. Гэта чатыры станцыі – "Кавальская Слабада", "Вакзальная" (перасадачная на першую лінію і адзіная станцыя з наземным вестыбюлем), "Плошча Францішка Багушэвіча" і "Юбілейная плошча" (перасадачная на другую лінію і самая глыбокая станцыя ў Мінску – 32 м). Унікальнасць новай лініі ў тым, што ўсе тэхналагічныя працэсы тут цалкам аўтаматызаваны. Таксама ўпершыню ў Мінску на платформах устаноўлены сістэмы аўтаматычных станцыйных дзвярэй (ДАС) – ахоўныя экраны, якія выключаюць магчымасць падзення пасажыраў на рэйкі. Акрамя таго, на трэцяй лініі, якая злучыць паўночныя і паўднёвыя раёны горада з цэнтрам, пачалі курсіраваць новыя электрапаязды, вытворчасць якіх наладжана на сумесным прадпрыемстве "Штадлер Мінск".
У планах развіцця Мінскага метрапалітэна – чатыры лініі агульнай працягласцю 87,9 км з 63 станцыямі.
Па аб'ёму пасажырскіх перавозак мінская падземка займае 4-е месца сярод 16 метрапалітэнаў СНД, уступаючы толькі Москве, Санкт-Пецярбургу і Кіеву.
Сучаснае мінскае метро – гэта:
Станцыі мінскага метро зручныя для пасажыраў. Спусціцца ў падземку можна па лесвічных прыступках, а вестыбюлі 9 станцый абсталяваны эскалатарамі. Таксама на многих станцыях ёсць ліфты або пад'ёмнікі для маламабільных пасажыраў.
Па краях платформаў метро ўстаноўлены абмежавальныя лініі, якія даюць магчымасць арыентавацца людзям з праблемамі зроку.
Усе станцыі метро знаходзяцца ў зоне пакрыцця асноўных аператараў мабільнай сувязі.
У вагонах паяздоў ёсць схемы ліній Мінскага метрапалітэна з назвамі станцый на беларускай мове і ў траслітэрацыі літарамі лацінскага алфавіта.
На платформах размешчаны паказальнікі з назвамі ліній і станцый, а таксама вуліц і іншых арыенціраў (магазінаў, тэатраў, стадыёнаў, прыпынкаў гарадскога транспарту) на выхадзе з метро.
Станцыі Мінскага метрапалітэна адкрыты для пасажыраў з 05.30 раніцы да 01.00 ночы.
Інтэрвал руху паяздоў:
Для аплаты праезду ў Мінскім метрапалітэне выкарыстоўваюцца:
Перад паездкай у касе метрапалітэна неабходна набыць жэтон або картку і прайсці праз турнікет (там устаноўлены жэтонапрыёмнікі і счытвальныя ўстройствы).
Адзін жэтон прызначаны для разавай паездкі на любую абдлегласць – з моманту ўваходу да выхаду з метро. Кошт жэтона – Br0,90 (каля 0,31$).
Бескантактавыя смарт-карткі (БСК), якія прадаюцца пад залогавы кошт, выкарыстоўваюцца як праязныя білеты і праграмуюцца ў залежнасці ад тарыфу, выбранага пасажырам – на адзін або некалькі відаў транспарту (у найбольш зручным спалучэнні).
Праязныя білеты БЕЗ ЛІМІТУ ПАЕЗДАК (для праезду ў метро і наземным гарадскім транспарце):
Праязныя білеты НА ПЭЎНУЮ КОЛЬКАСЦЬ ПАЕЗДАК (для праезду ў метро і наземным гарадскім транспарце):
АДЗІНЫЯ праязныя білеты НА ПЕРЫЯД (для праезду ў гарадскім пасажырскім транспарце і паяздах гарадскіх ліній Беларускай чыгункі) з любой даты без ліміту паездак:
Разлічвацца за праезд бескантактавым спосабам могуць уладальнікі картак Visa payWave і Mastercard Contactless. Калі яна прыкладаецца да валідатара, з рахунку аўтаматычна спісваецца кошт адной паездкі. Акрамя таго, для бескантактавай аплаты можна выкарыстоўваць лічбавыя мабільныя ўстройствы з тэхналогіяй NFC (Near field communication), якая сумяшчальная з існуючай інфраструктурай па прыёме бескантактавых картак.
Пры пераходзе на іншую лінію метрапалітэна праезд дадаткова не аплачваецца.
Усе станцыі мінскага метро абсталяваны сістэмай відэанагляду, запісы захоўваюцца не менш як 72 гадзіны. Відэакамерамі аснашчаюцца і вагоны паяздоў.
З дапамогай устройстваў экстраннай сувязі на станцыях пасажыры могуць выклікаць міліцыянера або дзяжурнага, у вагонах – звязацца з машыністам.
Разам з супрацоўнікамі міліцыі ў мінскім метро працуюць інспектары спецыяльнай службы аховы, якія дзяжураць у вестыбюлях, пераходах і на платформах.
У метро працуе лабараторыя мікраклімату, якая штодзень адсочвае ўзровень канцэнтрацыі хімічных рэчываў у паветры.
Станцыі мінскага метро абсталяваны лакалізатарамі ўзрыву.
Для гарантавання бяспекі ў мінскім метро выкарыстоўваюцца металадэтэктары, сканеры. На станцыях з актыўным пасажырапатокам створаны асобныя зоны надгляду, якія даюць магчымасць супрацоўнікам аховы аператыўна праверыць вялікія сумкі пасажыраў.