Восень на Мінскім моры
Адной з самых папулярных мясцін адпачынку для жыхароў і гасцей сталіцы Беларусі ў пандэмійны час стала Заслаўскае вадасховішча, даўно вядомае пад рамантычнай назвай Мінскае мора. Па велічыні гэта другі – пасля Вілейскага вадасховішча – штучны вадаём Беларусі (яго плошча складае 31,1 км²), размешчаны ўсяго за 10 км на паўночны захад ад Мінска.
Мінскае мора з’явілася ў 1956 годзе, калі на рацэ Свіслач былі пабудаваны плаціна і іншыя гідратэхнічныя збудаванні для барацьбы з вясенняй паводкай, рэгуляцыі сцёку вады і забеспячэння сталіцы пітной вадой. Да затаплення прастора будучага вадасховішча была занята забалочанай поймай рэк Свіслач, Вяча, Ратамка і Чарняўка. Пасля работ па добраўпарадкаванні берагоў, праведзеных у 1977-м, рэзервуар уключылі ў склад Вілейска-Мінскай воднай сістэмы. А з развіццём інфраструктуры Мінскае мора стала любімым месцам адпачынку: тут з’явіліся пляжы, яхт-клуб, санаторыі…
Сёння Мінскае мора – маляўнічая мясціна, на берагах якой прыемна зрабіць прагулку, арганізаваць пікнік, атрымаць асалоду, назіраючы за захадам сонца на заканчэнні дня. На яго няхай і не самых высокіх хвалях аматары паруснага спорту арганізуюць заезды і вучаць майстэрству кіравання яхтамі. Для спартсменаў і паклоннікаў актыўнага адпачынку ў паўночна-заходняй частцы вадасховішча пабудаваны вяслярны канал, дзе праводзяцца трэніроўкі і спаборніцтвы па акадэмічным веславанні і веславанні на байдарках і каноэ.
